کلیسای کاتولیک گاهی به ما می‌آموزد که در رنج کشیدن رستگاری نهفته است، اما این خواهران روحانی در کالیفرنیا امیدوارند رنج را با استفاده از سنت صدهاساله‌ای التیام بخشند که برای خیلی از دِیرها و صومعه‌ها آشناست. آنها با گیاهانی که عاشقانه در زمین‌شان می‌روید و در چرخه‌ی ماه چیده می‌شود و هنگام کِشتش دعا می‌خوانند، لوسیون و ضماد و تنتور می‌سازند.
اما اصلی‌ترین ماده‌ای که می‌کارند از اینها مدرن‌تر است. آنها انواع گوناگونی از ماریجوانای دارویی می‌کارند که به گفته‌ی خودشان سرشار از کانابیدیول است، ماده‌ای شیمیایی که حالت تهوع را کاهش می‌دهد، تشنج را سرکوب می‌کند، ورم را التیام می‌دهد و از اضطراب و افسردگی می‌کاهد.
دو خواهر مذهبی با اینکه لباس راهبه‌ها را به تن می‌کنند، کسب‌وکارشان هیچ ارتباط رسمی‌ای با کلیسای کاتولیک ندارد. آنها به یک هدف فمینیستی سرسپرده‌اند؛ به یکدیگر، و به ماموریتی که روی وبسایت‌شان این‌طور توصیفش می‌کنند: «برای احترام به وسعت و عمق هدایای مادر زمین؛ تلاش برای پر کردن فاصله‌ی بین او و بندگان رنجورش.»
شان کرافورد و جان دوبوآ اولین بار خواهران را در گزارشی در اخبار محلی تلویزیون دیدند و درجا فهمیدند پروژه‌ی بعدیشان چه باید باشد. فقط کافی بود خواهران را راضی کنند حرف بزنند. جان دوبوآ می‌گوید: «ما جذب قصه‌ها می‌شویم، آنهایی که شخصا برایمان جالب‌اند، آنهایی که روی آدم‌های منحصربه‌فردی تمرکز دارند که چیز زیادی درباره‌شان نمی‌دانید اما باید بدانید. درباره‌ی آدم‌هایی که کانابیس می‌کارند پیش‌فرض‌هایی هست و درباره‌ی راهبه‌ها هم پیش‌فرض‌هایی، اما فقط اینجاست که این دو به هم می‌پیوندند ـ اینجاست که ما سعی می‌کنیم وارد شویم.»
کرافورد می‌گوید: «این دو زن واقعا جالب‌اند. از وقت گذراندن با آنها لذت بردیم.»
